Okuyan Kızlar Kulübü 7. Blog Turu - Mutluluğun Öteki Yüzü'nün sonuna geldik. Yorumlarımızla turumuzu tamamlıyoruz. Çekilişimiz hala devam ediyor!
Mutluluğun Öteki Yüzü:
Hayatın öteki yüzü, kitabı çok sevdim. İlk sayfadan son sayfaya kadar su gibi gitti. Her karakteri ayrı ayrı değerlendirdim, her birinin yerine geçtim olaylar olayları kovaladı. Bilinen bir hikayede bilinmeyen, güzel, olgun bir tat barındırdı. Yazar bizlere de bir parça tattırdı.
Arkadya kitaplarına bağım bir kat daha arttı, tam da benim sevdiğim, seveceğim kitapları hanelerine ekliyorlar. Şu saatten sonra bu tarz ne çıkarırlarsa gözüm kapalı alır okurum diyorum.
Bu sefer okuma sürecim yollarda geçti, çokça koşturma yaşadım. Kitabı da elimden bırakamadım. Kitap sararsa metro- otobüs durağı kaçırdığım olurdu bu sefer vapurdan inmeyi unuttum:) Alsancak yerine Konak'ta inmişim :) An geldi nette gezinirken kapakta kullanılan fotoğrafı görmenin sevincini yaşadım. Resmen fotoğrafa daldım, Joe ve çocukları ile kurduğu eşsiz baba-evlat bağının büyüsüne daldım.
Kitabın kısa özeti bence: ilk ve son safaydı! Sizlerle paylaşmak istedim.
Ella, acılarından uzaklaşmak kendini bulmak için belirsiz bir yola çıkıyor. Bir kasabada duruyor ve Joe ile karşılaşıyor. Yakışıklı İtalyan o esnada kucağında 6 aylık bebeği Zach ve 3 yaşlarındaki Annie ile çaresizce Ella ile çarpışıyor. Terkedilmiş bekar bir baba, mutsuz çaresiz bir kadın, 2 çocuk. Ella ve Joe tutku & aşk & çaresizlikle sarmalanırken eksik parçaları tamamlanan bir yapboz oluyor. Ella, Zach'ın süt kokusunu içine çektiği an onun annesi oluyor, Annie'nin saçını ördüğü an kopmaz bağ oluşuyor. Joe ile hiç düşünmeden bir yolculuğa atılıyor. Derken o eşsiz mutluluk bir ölümle sarsılıyor. Joe ölüyor, ölümün ardından arkada bırakılan ve sorulmayanlar ortaya çıkıyor. Biyolojik anne ortaya çıkıyor. Önce cephe alıyorsunuz, sonra anlamaya çalışıyorsunuz, doğru nedir bulmaya çabalıyorsunuz. Doğuran mı büyüten mi? Her zaman seçim yapmak zorunda mıyız? Orta yol acılar sonrası mı bulunmalı ...
Kitabın büyüsünü bozmak istemiyorum. Okumanızı öneriyorum. Benim için kilit isim bence Annie idi. Onun olaylara, hayata karşı tavrı çok şey ifade ediyordu. Anneciğim ve anne kavramları, Nuh'un gemisi çıkarımı ...
Davy'e olan yaklaşım ise İtalyan, ataerkil bakışın ciddi yansımasıydı. Ne kadar hoş görülü olunsa da iş geleneklere gelince sevgi- hak etmek önemsiz kalıyor. Önemli olan kabul görüp ilerlemek.
***
a Rafflecopter giveaway
***
Teşekkürler:
- Arkadya Yayınları, turumuza destek olup bu güzel kitabı bizlerle paylaştığı için Teşekkür ederiz. Bu tarz kitapları seven biri olarak, Arkadya Yayınlarından baya bir kitap okumuş kişi olarak, bundan sonra ne çıksa okurum diyorum. İyice belleğimde yer etti.
- Çevirmen Simge Ölmez bir teşekkür de siz hak ediyorsunuz. Kitap çok akıcıydı, yazarın kalemi başarılı ama çevirmen olarak bizlere su gibi okunan bir metin sağladınız. Teklemeden okumak, kelimeleri yadırgamamak çok önemli. Hele ki SELVİ diye yer etmiş yanlış bir bilginin SERVİ diye doğruca aktarılması harikaydı. Ucuz çeviriye düşülmüş nice eserin katlini gördüğümüz şu günlerde kalitenizi konuşturmuşsunuz, yolunuz açık olsun:)
Tarih84
No comments:
Post a Comment