Gönderen: 2Balık 1Kedi
Daha çok yetişkin edebiyatından tanıdığımız yazarları çocuk kitapları arasında görünce şaşırıyoru(m)z. Sanki edebiyat birbirinden kopukmuş ya da büyükler hiç çocuk olmamış gibi. Oysa Saramago bu öyküsünü çocukluk anılarından esinlenerek yazmış. Kısacık bir bilgelik öyküsü.
Adını bilmediğimiz bir çocuğun gözünden anlatılıyor hikaye. Tijo Nehrinin kıyısında bir çocuk saatlerce balık avlamayı bekler. Daha önce hiç balık yakalamadığından tecrübesizdir ve bu ilk gelen balık o kadar büyüktür ki misinayı koparıp gider. Çocuk, olduğu yerde kalakalır, hayal kırıklığı yaşar. Kaçan balık büyük müdür yoksa?
Koşarak eve gider ve yeni bir olta hazırlar; balığın onu beklediğini düşünmektedir. Oysa evdeki ninenin “balığın orada olacağına gerçekten inanıp inanmadığı” sormasını duymaz, çünkü duymak istemez.
Kıyıya geri döndüğünde güneş batmıştır,oltasını atıp bekler. “Dünyada suyun sessizliğinden daha derin bir sessizlik olduğunu sanmıyorum.”diye düşünür. Ancak aklına gelen bir fikir ile bu sessizlik bozulur; çocuk kendini avutacak bir teselli bulmuştur.
Hikayenin sadece resimleri bile çok şey anlatıyor. Kolaj tekniğiyle yapılmış bu resimleri kitap haricinde de okumak isteyebilirsiniz…
Minicik bir hikayenin altında çok güzel anlamlar, mesajlar, metinler var. Okuyan herkesin kendine göre farklı yorumlayacağı noktalar olduğunu düşünüyorum.
Kaçırdığımız şeyleri büyük zannedip onlara üzülmemiz, karşımıza çıkacak fırsatların 1 kere olabileceğine inanmamız, umudumuzu kaybetmememiz… gibi bir dolu şekilde tamamlayabiliriz noktaları.
Ya da belki biz de suların sessizliğinde bir yol buluruz kendimize...
SULARIN SESSİZLİĞİ
Özgün Adı: El silencio del agua
Yazan: José Saramago
Resimleyen: Manuel Estrada
Çeviren: Pınar Savaş
Yaş grubu: 4 +
Kırmızı Kedi Çocuk, 2012, karton kapak, 28 sayfa
No comments:
Post a Comment